Advent

Advent is wachten, uitzien.
'Waar blijft Hij zo lang, dat is de vraag naar de grote komst, de advent van de Messias'. Die vraag werpt de afgelopen zondag overleden Willem Barnard op. Op de laatste zondag voor advent stierf hij. Over uitzien en wachten gesproken!
God is voor hem niet de figuur die alles regelt, niet 'de bedrijfsleider van de firma Universum'.
Wie hij wel is, kon Barnard alleen in poëtische taal onder woorden brengen:
'Uit een duister raadsel komt een lief geheim naar mij toe en daar antwoord ik op, door altijd maar weer naar de kerk te kleppen'.
'Waar het in de bijbel omgaat is dat er een 'naar-je-toekomst is, een vooruitzicht dat de ellende ophoudt, dat de mensen elkaar niet langer kapotmaken, shalom... Aan die glanzende toekomst wil ik vasthouden, hoewel je er geen donder van ziet'.

Ik had geen tijd meer
Geen tijd voor hoop of onzekerheid
Ik wist alleen maar: ik leef
Maar ik leef tegenin
Van het einde naar het begin
Alle woorden staan scheef
Want alles rept zich cursief
Terug naar: ik heb je lief
Ik spiegel mij aan de bron
Doorschijnend omhels ik de zon

Naast zijn vrije werk onder het pseudoniem Guillaume van der Graft werd Willem Barnard vooral bekend als bewerker van psalmen en dichter van kerkliederen. Ook maakte leverde hij mooie vertalingen van vaak Engelse hymns. Zoals:
Zolang Gij nog onzichtbaar zijt,
een zon diep in de nacht,
roep ik uw nadering reeds uit
omdat ik U verwacht. (gezang 446, John Newton in de vertaling van Willem Barnard)

(de afbeeldingen tonen beeldhouwer Dennis Coenraad aan het werk met zijn buste van Barnard. Zie http://www.denniscoenraad.nl/portretten_barnard_proces.php?startnav=1)